Anna Sikorzak-Olek

Absolwentka Warszawskiej Akademii Muzycznej im. F. Chopina. Jako stypendystka Ministerstwa Kultury i Sztuki uczestniczyła w wielu międzynarodowych konkursach i kursach harfowych we Francji, Niemczech, Czechosłowacji i we Włoszech.

Od 30 lat gra w orkiestrach symfonicznych, przez kilka lat była harfistką Filharmonii w Olsztynie, Wielkiej Orkiestry Polskiego Radia i Telewizji w Katowicach i Orkiestry Polskiego Radia w Warszawie. Obecnie stale współpracuje z Polską Orkiestrą Radiową w Warszawie.

Od wielu lat prowadzi aktywną działalność koncertową jako solistka i kameralistka. Ma w repertuarze kilkanaście koncertów solowych. Wiele z nich wykonała po raz pierwszy w Polsce. Jako kameralistka występuje w duetach z fletem, obojem, sopranem, na dwie harfy, z perkusją i w Warszawskim Kwartecie Harfowym.

Historia Harfy

Harfa była znana już w Azji Mniejszej około 5000 lat temu. Mówi się, że biblijny król Dawid śpiewał psalmy akompaniując sobie na harfie kinnor.

Po raz pierwszy harfa znalazła się w orkiestrze w twórczości Jerzego Fryderyka Haendla oraz Christopha Willibalda Glucka. Jednakże stałe miejsce w orkiestrze pojawiło się dopiero w partyturach Hektora Berlioza oraz Ryszarda Wagnera.

Współczesną popularność instrument ten zawdzięcza królowej Francji – Marii Antoninie Austriaczce, która była utalentowaną harfistką. Dzięki modzie, jaka zapanowała na harfę w okresie schyłku monarchii francuskiej, instrument ten rozwinął się technicznie i stał się bardziej interesujący dla kompozytorów, którzy dotychczas rzadko komponowali utwory harfowe ze względu na niepraktyczność instrumentu. Harfa jest instrumentem narodowym w Peru, Irlandii i Paragwaju. Harfa jest również spotykana jako instrument koncertowy.

Aktualności